Minjagripabúðum, oft kallaðar „lundabúðir“ á Íslandi, hefur fjölgað gríðarlega og þær má finna við hvert götuhorn í miðbænum. Þar sem ferðamennskan hefur aukist á síðustu árum á Íslandi vilja enn fleiri verslanir höfða til ferðamanna og selja þeim minjagripi. Þessar lundabúðir selja allt sem tengist Íslandi hvort það eru lundabangsar, steinar, póstkort eða seglar. Margt af því sem er selt er fjöldaframleitt í verksmiðjum í Asíu og er þá ekki beinlínis íslenskt, þó svo að hlutirnir sem seldir eru í búðunum séu hannaðir hérlendis og eigi að endurspegla íslenska náttúru, menningu og fleira.
Lundinn hefur notið mikilla vinsælda hjá túristum. Lundar eru seldir sem bangsar, styttur, seglar og fleira þess háttar. Þeir eru orðnir að tákni fyrir Ísland og ferðamenn virðast ekki getað fengið nóg af þeim. Þó svo að margir þeirra sjái ekki lunda á ferð sinni um landið eru þeir með vinsælustu minjagripunum. En af hverju vill fólk eiga eitthvað til minningar um það sem það hefur ekki einu sinni séð? Kannski finnst fólki lundinn bara sætur og krúttlegur eða kannski halda margir að þetta sé þjóðarfugl okkar Íslendinga. Lundinn er vissulega mjög einstakur og fallegur fugl. Goggurinn er mjög litríkur miðað við aðra fugla og hann er líka krúttlegur í laginu. Stór hluti lundastofnsins verpir á Íslandi eða um 60% og stærstu lundabyggðir heims eru í Vestmannaeyjum. Lundinn hefur lengi verið einkenni fyrir Vestmannaeyjar. Hér á landi er búið að gera lundann að einhvers konar þjáðartákni líkt og þegar fólk ferðast til Frakklands vill það gjarnan eignast eftirmynd af Eiffel turninum þó það hafi ekki farið til Parísar. Margir kaupa litla lundabangsa, lundastyttur, lundasegla og fleira fyrir sjálfan sig, börnin sín og vini. Kannski er lundinn í tísku núna eins og aska og hraunmolar voru fyrir nokkrum árum þegar Eyjafjallajökull og Hekla gusu.
Lundinn hefur notið mikilla vinsælda hjá túristum. Lundar eru seldir sem bangsar, styttur, seglar og fleira þess háttar. Þeir eru orðnir að tákni fyrir Ísland og ferðamenn virðast ekki getað fengið nóg af þeim. Þó svo að margir þeirra sjái ekki lunda á ferð sinni um landið eru þeir með vinsælustu minjagripunum. En af hverju vill fólk eiga eitthvað til minningar um það sem það hefur ekki einu sinni séð? Kannski finnst fólki lundinn bara sætur og krúttlegur eða kannski halda margir að þetta sé þjóðarfugl okkar Íslendinga. Lundinn er vissulega mjög einstakur og fallegur fugl. Goggurinn er mjög litríkur miðað við aðra fugla og hann er líka krúttlegur í laginu. Stór hluti lundastofnsins verpir á Íslandi eða um 60% og stærstu lundabyggðir heims eru í Vestmannaeyjum. Lundinn hefur lengi verið einkenni fyrir Vestmannaeyjar. Hér á landi er búið að gera lundann að einhvers konar þjáðartákni líkt og þegar fólk ferðast til Frakklands vill það gjarnan eignast eftirmynd af Eiffel turninum þó það hafi ekki farið til Parísar. Margir kaupa litla lundabangsa, lundastyttur, lundasegla og fleira fyrir sjálfan sig, börnin sín og vini. Kannski er lundinn í tísku núna eins og aska og hraunmolar voru fyrir nokkrum árum þegar Eyjafjallajökull og Hekla gusu.
Lundabúðir miðbæjarins